"Θηρίο στο κλουβί"

Όσο είμαι μέσα στο κλουβί, γελάς και με χλευάζεις

κι ίσως να νιώθεις δυνατός που ανήμπορο με βλέπεις.

Μικρέ, δειλέ, ανθρωπάκο μου χρειάζεσαι αβάντα

για να ξεχνάς το βούρδουλα που κι αύριο σε προσμένει.

Γέρνω δεξιά, γέρνω ζερβά, μα αέρα δε χορταίνω,

με στρίμωξαν, για τα καλά, για τη διασκέδασή σου.

Τις έξι μέρες προσκυνάς και καρπαζιές μαζεύεις

και τώρα εδώ που με κοιτάς γι’ αφεντικό περνιέσαι.

Θα κάνω μια, θα κάνω δυο κι η σιδεριά θ’ ανοίξει,

για μια χαψιά μού φαίνεσαι κιοτή και φαντασμένε.

Κι αφού δεν έχεις την καρδιά αέρα να γυρέψεις,

εγώ θα κάνω την αρχή και το κλουβί θα σπάσω,

να καταλάβεις τι θα πει δίψα για ελευθερία.

                                                                                                      Υπεραστικοί