"Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ"

Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ

Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ, δίπλα στο Ξηροποτάμι

έξι κλούβες με σκυλιά που ’στειλαν τ’ αφεντικά.

Σηκωθείτε χωριανοί κι οι γερόντισσες κι οι γέροι,

μπρος στου Δένδια το ασκέρι δείξτε μπόι, λεβεντιά.

Η Μεγάλη Παναγιά κι η Ιερισσός στο πόδι

π’ όρμηξαν τούτοι οι διαβόλοι να μας σκιάξουν, χωριανοί.

Οι καμπάνες στα χωριά να σημάνουνε, αδέρφια,

για της εταιρείας τα κέφια, ύδωρ θέλουνε και γη.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,

περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Όχι πια λευκές σημαίες σαν τον τόπο μας ρημάζουν,

για τα κέρδη αυτοί σκυλιάζουν, ’μείς για ανθρώπινη ζωή.

Τούτο το στρατό τον ξε’με, χτύπαγε και τους εργάτες,

φοιτητές και ναυτεργάτες, το λαό που αγωνιά.

Πάμε τώρα στις φωτιές και μαζί κι οι μουζικάντες,

ν’ αρματώνονται οι καρδιές με νταούλια και φωνές.

Κι οι λεβέντικες καρδιές μας ν’ αρματώνουν τις γροθιές,

να ριχτούμε στον αγώνα για το δάσος στις Σκουριές.

Τ’ άγρυπνο το δάκρυ αυτό δεν είν’ απ’ τα δακρυγόνα,

περιμένει μες στα χρόνια άγριο ξεσηκωμό.

Υπεραστικοί

Σκέψεις και προβληματισμοί για τον καλλιτέχνη ως εργαζόμενο και τη σχέση του με το εργατικό-λαϊκό κίνημα.

 (Με αφορμή την παρουσίαση της, αφιερωμένης στον αγώνα των χαλυβουργών,  συλλογής «Μέρες από ατσάλι»).

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα για την πρωτοβουλία του να παρουσιάσει τη δουλειά μας και να μας προσκαλέσει για μια συζήτηση σχετικά με αυτή. Το αποτέλεσμα των συλλογικών προσπαθειών μας μπορείτε να το δείτε και να το ακούσετε στην συλλογή καλλιτεχνικών έργων με τίτλο «Μέρες από ατσάλι» που δημοσιεύσαμε στο διαδίκτυο αλλά και διαθέτουμε σε μορφή cd rom, χωρίς αντίτιμο - μόνο με προαιρετική οικονομική ενίσχυση - με αφορμή τον ένα χρόνο από την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών. Μια απεργία που κράτησε 9 μήνες, απ’ τον Οκτώβρη του 2011 έως τον Ιούλη του 2012, κόντρα στην τρομοκρατία του βιομήχανου Μάνεση και της τάξης του, κόντρα στους μηχανισμούς του αστικού κράτους, κόντρα στη συκοφάντηση και την παραπληροφόρηση. 272 μέρες σκληρής ταξικής πάλης, αλληλεγγύης, περήφανης αντίστασης και αξιοπρέπειας. Ο αγώνας των χαλυβουργών, αγώνας όλης της εργατικής τάξης, αποτελεί μεγάλη παρακαταθήκη για το παρόν και το μέλλον, πηγή έμπνευσης για τους αγώνες που καλούμαστε όλοι οι εργαζόμενοι να δώσουμε. Ακριβώς αυτή η σημασία του κινητοποίησε και τις δυνάμεις της ομάδας μας στη διαδικασία της καλλιτεχνικής παραγωγής μας. Καρπός αυτής της συλλογικής προσπάθειας είναι οι «Μέρες από ατσάλι» που σήμερα παρουσιάζουμε.

Συμμετοχή των Υπεραστικών στο μουσικό μέρος της εκδήλωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποίησε την Κυριακή 3 Μάρτη το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών (ΕΕΤΕ), έξω από την Εθνική Πινακοθήκη.

Μικρό απόσπασμα από το μουσικό πρόγραμμα.